«شهید سید مصطفی موسوی» روز پنج شنبه 18 آبان 1374 به دنیا آمد و در پنج شنبه 21 آبان ماه 1394 و تنها 3 روز پس از قدم گذاشتن به سن 20 سالگی، در سوریه، جام شهادت را نوشید
«شهید سید مصطفی موسوی» روز پنج شنبه 18 آبان 1374 به دنیا آمد و در پنج شنبه 21 آبان ماه 1394 و تنها 3 روز پس از قدم گذاشتن به سن 20 سالگی، در سوریه، جام شهادت را نوشید
🔹آیا در منزل قرنطینه هستید؟ چند روز؟ حوصله تان سر رفته؟ تحملتان تمام شده؟ خیلی خسته شدید؟
لطفا این متن را با دقت بخوانید ببینید یک عده برای دین و عزت ما چه کشیده اند...
✍️ بازی های روزگار حواس مان را پرت کرده که روزگاری یک حسین لشکری داشتیم که ۲۷ شهریور ۵۹، ۳روز قبل از شروع رسمی جنگ اسیر بعثی ها شده..
او در پی اقدامات مرزی نظامیان بعثی در جدار مرزی به پرواز در می آید که هواپیمای او توسط بعثی ها مورد هدف قرار گرفته و با خروج از هواپیما به اسارت نظامیان بعثی در می آید
و ۱۸ سال اسارت کشید…
اگر سحر فرعونی توانست بر معجزه‌ی موسوی غلبه کند، آمریکا نیز خواهد توانست با تسلیحات پیشرفته‌ی خویش بر ایمان ما چیره شود. قدرت حقیقی اینجاست، چرا که دست خدا با جماعتی است که بر محور حق گرد آمده‌اند. با این معیار، بسیج قدرتمندترین ارتش دنیاست. اگر کسی در جست‌وجوی مصادیق کاذب قدرت باشد، آن را در میان بسیجیان نخواهد یافت.
آنها آرتیست‌های دروغین سینما، هرکول و سامسون و یا جیمزباند و سوپرمن نیستند. آنها هم مثل من و تو، کارگر و کارمند، دانشجو و دکاندار هستند و قدرتشان نه در موهای بلند و بازوهای کلفت است و نه در بالهای آهنین و پاهای الکترونیکی؛ در ایمان است. چیزی نخواهد گذشت که مستضعفین سراسر عالم در خواهند یافت که قدرت حقیقی تنها در وحدت ایمانی نهفته است و راهی جز جهاد مسلحانه برای دست یافتن به عدالت وجود ندارد. آنگاه حقیقتی که در نام بسیج مستضعفین نهفته است به تحقق خواهد پیوست و همه‌ی مظلومان برای مبارزه با ظلم، لباس رزم خواهند پوشید و به صحنه‌ی نبرد خواهند آمد.
شهید سید مرتضی اوینی
آن روزها که نعره دیوهای ستم را در پشت برج و باروهای غم اندود می شنیدم.....
آن روزها که سپیدی حق را در ظلمت تباهی می آمیختند.....
آن روزها که دریای طوفان زده زندگانی، زورق بی بادبان حیاتم را در کام خویش گرفته بود.....
تنها تو بودی ای صنم....و من در تمنای تو.....بدنبالت.....از قفا......
سر دادم از بی همتی، برخانه و بر بام تو
زین همت سست عاقبت، شیرین نگردد کام تو
همراه طراران شدن، غافل ز عیاران شدن
نبود ره جانان شدن، چون منحرف شد گام تو؟
ای آنکه گشتی بی خرد، نامت بهشتت می برد؟
این گفته تقوی می درد، افزون شود آلام تو
ضبط است چون کردار ما، در درگه دادار ما
زنگار از قلب زدا، تا شهره گردد نام تو
باشد پیامم این چنین، خواهی شوی به در زمین
بر مرکب دینت نشین، تا زود گردد رام تو
خامی اگر مضطر شوی، یا نوکر منبر شوی
صیاد دوست ار شوی، صیدی نیابد دام تو
شادی اگر در این جهان، در شادیت باقی بمان
این گفته را از من بدان، پر خیر بادا جام تو
از سروده های شهید والا مقام امیرحسین پورگل
شیران وطن رفتند، ای غنچه چرا خوابی
می در بغل ساقی ماهی شده در آبی
یا همره عیاشان، یا در صف طراران
ظاهر زپی حلیت، چون هیئت عیاران
ماری بنظر آدم، نیشی بزند هر دم
عالم چو بخواهد زر، ویرانه کند عالم
ای خاطی سرگردان، روز از همه گردان
بر تن زره ایمان، رو در قدم مردان
شاهان سعادت بین، پایان حکایت بین
در مستی و در غوغا، این جور و جنایت بین
کو دعوی دیرینت، کو سفره رنگینت؟
بعد از نفس آخر، کو جامه زرینت؟
والله نمی گویم، آن را که کنون جویم
آن گمشده خود را از آن دلبر مه رویم
هرگز نشوی عاقل، بی آنکه شوی با دل
ور راه خدا خواهی، یک لحظه شوی عاقل
یا توبه کن از کرده، یا باش پس پرده
یا عبد خداوندی، یا بهر دلت برده
شهید امیرحسین پورگل
1365/11/11
دوش بر گلشن پاک عاشقان می رفتم
از هجر دعای سوزمندان گفتم
برخاست صفیری زشهیدان خدا
لبخند بزن که گنج پنهان جستم
شهید امیرحسین پورگل
1365/12/24
********************
سلام ما بر یاران با باد
به قرعه صفای محبان افتاد
که ای دریده پرده بیداد
"ان ربک لباالمرصاد"
شهید امیرحسین پورگل
1365/12/24
*******************
فرقست میان عامل و بیننده
در عرش نوشته با خط پاینده
در عدل الهی نبود این قانون
ناکرده چو کرده، کرده چو ناکرده
شهید امیرحسین پورگل
1365/12/23
********************
اگر خواهی سعادت در جوانی
اگر خواهی فلاح و رستگاری
اگر خواهی که باشی جاودانی
دیانت پیشه کن تا میتوانی
شهید امیرحسین پورگل
1365/12/24
آن که غافل شد زفرمان خدا آدم نیست
آن که خود باخت به دامان هوا آدم نیست
هر که آزادی خود داد به بند شهوات
آن که شده بنده سلطان جفا، آدم نیست
هر که خود عرضه نمایاند به هر نامحرم
آن که بگشود همی خان حیا، آدم نیست
آن که خود دید و دگر هیچ ندید از مستی
آن که تسلیم شد از شن پیکان بلا، آدم نیست
آن که عقبی بفروشد به چنین دنیایی
آن که افسار خودش داد به دربان قضا آدم نیست
آن که جام خوش حکمت بشکست
آن که پرپر بنماید گل خندان صفا آدم نیست
شهید امیرحسین پورگل
1365/4/18
عاشقان کوی مهدی، آمده فتح دلیران
عارفان نور قرآن، سر شده شام یتیمان
در راه دین جانسپردند، آن فداکاران عاشق
تا بگویند ای غریبان، مژده آید سوی ایران
زائرین آماده باشید، کربلا در انتظار است
آه که سرمایه عمرم برفت
عمر بصد راه خطاگونه رفت
در گرانقدر کمال و شعور
از صدف جان بدین گونه رفت
بس که برفتم بره حرص و آز
طالع عمرم به فنا گونه رفت
راه زبیراهه نبود از برم
قافله راحل مقصود پریگونه رفت
خوشه ایمان ندرودم ز باغ
میوه ایمان چه خزان گونه رفت